تكملة..دخل علينا حمايا وفتح الباب
وهى مش مصدقه وبتجبرنى عالشغل هنا انا تعبت وزهقت والله صدقينى لاقيت نفسى بقول لعبير خلاص كفايه لحد كده شغل ياريت متجيش تانى بس حمايا مسكتش وقالى هو بيتك علشان تتحكمى فيه بقولك ايه انتى هنا زى اى حد ويلا خودى بنتك وروحى اوضتك…
حسيت انى اتكسفت وحسيت انه فعلا مش بيتى خدت بنتى وخرجت مكسوره الجناح وروحت اوضتى وسبت عبير معاه وسمعت صوتها وهى بتقولوا كفايه حرام عليك
دخلت اوضتى وأشرف صحى لما دخلت وقالى حبيبه فيها حاجه وانا بصراحه مش عارفه اقول ايه قعد عالسرير وحبيبه ع ايدى وقولت لأشرف عاوزه اتكلم معاك بس اشرف قالى الصبح نتكلم انا عاوز اكمل نوم مش قادر بجد وفعلا نام
وانا فضلت قاعده جمب حبيبه وبفكر هعمل ايه انا مش مرتاحه هنا ومفيش امان وحاولت انام ولما نمت قومت ع كابوس
اشرف: اميره اصحى مالك
اميره: انا حلمت حلم وحش بس لا ده كابوس مش حلم
اشرف: خير
اميره: انا خايفه انا احلامى بتتحقق
اميره: مش عاوزه انا هنام
اشرف: انتى حلمتى بأيه
اميره: حلمت انى واقفه فى مكان غريب معرفوش وبابا غرق فالبحر ومطلعش منه بس
اشرف: وده معناه ايه
اميره: ربنا يستر
اشرف: هو ده الحلم خير يا بنتى
اميره قالت فى سرها وابوك كمان كان معاه يارب عديها ع خير
